SM Islam Al-Amin Kemaman

Selamat Datang ke Blog Rasmi Casa Minda Crew. Blog ini telah diubahsuai oleh Adminnya (Pengerusi). semoga dengan kunjungan anda ke blog ini memberikan kami inspirasi agar lebih maju pada masa yang akan datang.

Al-Qur'an, Sumber Rujukan

Kami menjadikan Al-qur'an dan as-sunnah sebagai pegangan utama kami yang utuh di mana di dalamnya terdapat pelbagai tanda-tanda kebesaran dan kekuasaan Allah Taala.

Casa Minda Crew™

Casa Minda Crew telah berjaya meraih tempat keenam daripada 20 buah sekolah-sekolah rangkaian musleh seluruh Malaysia. Semoga dengan kunjungan anda ke blog ini mampu menaikkan semangat kami. Amin.

Moto Casa Minda Crew™

Itulah Kelebihan Moto Casa Minda Crew yang telah diinspirasikan daripada Cik Norihan, Pengerusi kami. Pendebat tidak dilahirkan untuk Berdebat, tetapi pendebat dilatih untuk berdebat.

SM Islam Al-Amin Kemaman

inilah bangunan utama SM Islam Al-Amin Kemaman yang terletak dekat dengan sempadan Terengganu-pahang. Meskipun Kecil dan tidak setanding dengan bangunan sekolah-sekolah lain. Kami yakin dan Percaya bahawa harapan guru-guru kami untuk melahikan kami menjadi pemimpin dan menjadi ulama' di dunia ini amatlah besar demi mengembalikan kedaulatan agama islam.

Sikap tidak lestari punca kekurangan air bersih

Posted by casa minda crew - - 0 Celahan



Usul: Sikap Tidak Lestari Punca Kekurangan Air Bersih


Lestari- tidak berubah, kekal, tetap
Melestarikan- menetapkan, mengekalkan
Definisi secara konseptual:
>sikap tidak lestari - tidak mengekalkan keadaan seperti sebelumnya dengan cara mencemarkannya
>punca – kesan daripada sikap tidak lestari yang menjadi punca kurangnya air bersih
>air bersih - air jernih yang tidak berwarna, tidak berbau dan                                                                  tidak mempunyai rasa.


Punca utama kekurangan air bersih:

-Pembuangan sampah
Selain itu, berpunca daripada pembuangan sampah oleh manusia ke dalam sumber air. Pembuangan kumbahan secara tidak bermoral ke dalam sungai dan tasik yang tidak terkawal.

-Sisa kilang
Masalah untuk mendapatkan air bersih banyak berpunca daripada pencemaran air.Pencemaran air berlaku apabila terdapat perubahan dari segi kandungan, keadaan, warna dan kualiti sehingga tidak sesuai digunakan dan memberi kesan apabila digunakan.Punca utama yang menghasilkan pencemaran ini lebih kepada bahan pencemar dari kilang-kilang yang berdekatan dengan sumber air tersebut. Mereka sepatutnya memikirkan jalan alternatif (merawat sisa kilang terlebih dahulu) untuk membuang sisa-sisa tersebut bagi mengekalkan keadaan air bersih.

-Penebangan pokok secara berleluasa
Kemusnahan terhadap alam sekitar yang serius seperti penebangan pokok-pokok di hutan bagi tujuan komersial seperti membuka penempatan baru untuk kediaman manusia atau bagi mendirikan kilang-kilang seterusnya mencemarkan punca air bersih berdekatan. Selain itu, perkara ini juga mengurangkan kawasan tadahan hujan yang kemudiannya menyebabkan air bersih berkurangan. Sepatutnya kegiatan penebangan hutan ini perlu dikawal supaya kitaran semulajadi tidak terjejas.

-Hujan asid
Hujan asid yang mengandungi sulfur dioksida dan nitrogen dioksida menyebabkan air yang bersih mula tercemar.Macam mana boleh wujudnya hujan asid? Punca daripada kegiatan manusia:
  1. Kegiatan industri : menghasilkan sulfur dioksida dan nitrogen melalui pembakaran bahan api fosil di kilang-kilang dan pembakaran arang batu bermutu rendah menyebabkan pembebasan gas sulfur dioksida yang banyak ke atmosfera.
  2. Proses peleburan bijih timah : peleburan yang banyak akan membebaskan gas sulfur dioksida terutamanya peleburan timah kuprum.
  3. Aktiviti sistem pengangkutan : asap ekzos membebaskan gas nitrogen dioksida dan nitrik oksida semasa pembakaran pada suhu tinggi di silinder kereta.
  4. Kegiatan pertanian : penggunaan baja nitrogen akan menghasilkan gas nitrogen, pembakaran terbuka bungkusan plastik baja dan sisa kayu membebaskan sulfur dioksida dan pereputan najis lembu akan membebaskan gas metana dan oksida nitrus menyebabkan hujan asid

Kesimpulan:

*Air bersih berkurang kerana:

-Pembuangan sampah :Punca: Sikap tidak prihatin manusia dalam mengekalkan kebersihan sungai.

-Sisa kilang : Punca: Pembungan ke dalam sungai

-Penebangan pokok secara berleluasa: Punca: Untuk tujuan perindustrian.Kesan:Hilang 
 kawasan tadahan hujan.


-Hujan asid: Kesan: Air yang ada bukan lagi air yang bersih tetapi air yang kurang nilai pH nya.
[ Read More ]

Pembinaan Menara Warisan : Perlu atau tidak ?

Posted by ina :) - - 2 Celahan


Menara Warisan Merdeka: Perlu atau Tidak? 

image
ISI PEMBANGKANG *TIDAK PERLU
Paling membuatkan saya tak bersetuju ialah pembinaan menara Warisan Merdeka setinggi seratus tingkat berdekatan dengan Dataran Merdeka.  Projek yang menelan belanja RM 5 bilion dan dibiayai oleh PNB ini akan mengalahkan ketinggian menara berkembar Petronas bila siap sepenuhnya pada 2015 nanti.
Tak boleh ke buat menara ni?
Pada saya ia adalah projek yang membazir kerana kos pembinaannya pasti akan melonjak nanti dan angka 5 bilion ini bukan angka yang tetap.  Melihat kepada beberapa projek kerajaan sebelum ini seperti pembinaan hospital di Shah Alam, institut kanser di Putrajaya dan Istana Negara baru yang menunjukkan peningkatan kos hampir dua kali ganda daripada kos asal, tak mustahil peningkatan kos pembinaan juga bakal berlaku terhadap Warisan Merdeka.  Rundingan tender secara terus yang sering dilaksanakan kerajaan  lagilah memburukkan keadaan. Buatlah tender terbuka.  Baru ada persaingan sikit.  Kurang rasuah dan kurang penyelewengan.
KL juga sedang berhadapan dengan nilai hartanah yang semakin berkurangan kerana terdapat lebihan lot pejabat di sana.  Penawaran yang melebihi permintaan akan menyebabkan nilainya merosot.  Nanti free-free je jadi projek gajah putih.  Bangunannya siap tapi orangnya takde.  Kita juga melopong nanti sebab dana yang PNB gunakan datangnya daripada pemegang ASB jugak.  Harus diingat bahawa peranan PNB adalah sebagai pengurus dana untuk menambah ekuiti bumiputera dan bukan sebagai pengurus hartanah.
Pelik sungguh dengan kenyataan PM.  Beliau berkata projek tersebut bukan atas arahannya.  Kalau bukan arahan beliau, tak perlu la masukkan dalam bajet 2011.  Beliau juga boleh memilih untuk tidak bersetuju dengan pelaksanaan projek ini jika ianya tak mendatangkan faedah kepada negara secara keseluruhannya.  Bukankah PM orang yang paling berkuasa di Malaysia?
Menara tertinggi tak melambangkan ekonomi berpendapatan tinggi…
imageduit bukan segalanya…
Visi PM untuk menjadikan Malaysia sebagai negara berpendapatan tinggi tu bagus.  Tapi pembinaan menara tak memberikan impak yang besar terhadap kejayaan visi ini.  Bape kerat je pun yang boleh kerja kat situ.  Lebih baik 5 bilion tu guna untuk pembangunan modal insan lagi bagus.  Kita bukannya kekurangan prasarana, tapi kita kurang modal insan untuk menggunakan prasarana yang ada.  Contohnya pelaburan yang terpaksa ditolak kerajaan negeri Pulau Pinang atas alasan tidak mempunyai tenaga kerja mahir yang dimahukan oleh pelabur.  Tambah pulak semakin ramai rakyat Malaysia yang berhijrah ke luar negara untuk bekerja.  Tak patriotik bukan alasannya.  Kalau negara kita dah best kenapa  nak kerja kat oversea pulak kan? Mereka pasti ada alasan sendiri dan kerajaan harus mendengarnya.  Terus menuduh mereka tidak patriotik bukan satu langkah yang bijak.
Malaysia turut mengalami penurunan pelaburan daripada luar negara sebanyak 80% pada tahun lepas.  Jangan risau bende ni tak masuk TV.  Boleh tengok kat sini. Kejatuhan pelaburan bukan sebab ekonomi jatuh semata.  Tapi kerana kelemahan polisi dan terlalu banyak ketirisan.  Ketika ini ekonomi kita dari kalangan negara  ASEAN hanya lebih baik daripada Laos, Kemboja dan Myanmar.  Lain-lain semua kita dah kena tinggal. Jadi pelabur pun lari.  Jika fakta yang diberikan adalah penipuan semata, ahli parlimen tadi  harus didakwa kerana mengelirukan dewan rakyat.  Setakat ni takde tindakan yang diambil oleh speaker maknanya betul lah semua fakta yang disebutkan tadi.
Verdict is…
Negara lain yang lebih maju pun tak buat menara.  Jadi kenapa kita sibuk nak buat?  Pembinaan mercu tanda bukan satu kesalahan.  Tapi banyak lagi benda yang lebih utama untuk dilaksanakan.  Kita dah gah dengan KLCC dan kita tak perlu lagi ada KLCC yang kedua.  Kawasan sekitar KLCC pun dah jem dan kawasan sekitar Warisan Merdeka juga mungkin akan melalui senario yang sama.
RM 5 bilion bukan jumlah yang sikit.  Dengan adanya 5 bilion, masalah sekolah daif, rumah kampung yang nak roboh, kawasan pedalaman yang takde air dan elektrik boleh diselesaikan.  Bagi bonus sebulan gaji kat kakitangan awam yang menelan belanja sekitar RM 3 bilion pun takpe.
Maaf jika tulisan ini banyak sanggahan daripada sokongan.  Tapi sebagai seorang rakyat Malaysia, itulah yang saya rasakan.  Tak dinafikan ada juga kebaikan di sebaliknya.  Tapi jika lebih banyak yang negatif daripada yang positif, elok saja cadangan ini dibekukan serta merta.  Bukan semua rakyat mampu untuk ke sana atau pun mampu membeli-belah di Shopping Center yang bakal dibina di bawahnya. Jalan-jalan kat KLCC pun setakat amik angin je.  Tak mampu nak berbelanja di butik-butik mewah yang ada.  Takut nak masuk adelah.hehe..
Rakyat biasa tak mengaharapkan bangunan yang tinggi-tinggi.  Cuma harapan mereka agar dapat hidup aman, damai tanpa kesempitan hidup dan kebajikan yang terjaga.  Tu je.  Apa guna bangunan tinggi-tinggi jika masih ada rakyat yang menanggung derita mengharungi hidup yang semakin menggila kos sara hidupnya.  Tiap tahun harga barang naik tak tentu pasal tapi gaji banyak tu juga daripada 10 tahun yang lepas.  Kepada kerajaan, sila utamakan yang lebih utama kerana yang utama itu lebih utama daripada yang utama…
Anda macam mana?  Setuju ke dengan pembinaan Warisan Merdeka ni?

ISI KERAJAAN *PERLU

Entry Pasca Budget 2011: Pembinaan Menara Warisan, Anda Sokong atau Bangkang?

1. Budget 2011 dah berlalu hampir 2 minggu yang lalu. Budget tahun 2011 nie bermotifkan pembangunan ke arah negara berpendapatan tinggi. Budget untuk membangunkan negara seterusnya menjadikan Malaysia negara maju pada tahun 2020.
2. Dalam intipati budget 2011 tu, salah satu perkaranya adalah membinaMenara Warisan setinggi 100 tingkat. Menara ini bakal menjadi mencu tanda terbaru Malaysia dan juga bakal menara tertinggi di Malaysia.

3. Menara ini bakal dibangunkan oleh PNB ataupun Permodalan Nasional Berhad. Syarikat yang diketahui ramai menyimpan duit dari pelaburan Amanah Saham. Semua amanah saham yang ASB/ASN/ASW dan banyak lagila adalah di bawah pengurusan PNB.
4. Idea Menara Warisan nie adalah idea yang positif dan berwawasan, namun begitu, ramai jugakla yang membangkang pembinaan Menara Warisan ini. Siap ada Facebook Fan Page tu. Mereka mensasarkan seramai 1 juta rakyat Malaysia akan membangkang pembinaan Menara Warisan ini.

5. Alasan mereka yang membangkang adalah kerana mereka menganggap ini adalah pembaziran duit rakyat dan sepatutnya disalurkan kepada pembasmian kemiskinan, penaiktarafan jalan raya dan juga bidang kesihatan. Hmmm point yang betul tapi masuh kurang kukuh untuk membangkang penuh pembinaan Menara Warisan ini.
6. Aku secara peribadi menyokong cadangan Pembinaan Menara Warisanini. Aku siap join facebook fan page untuk mereka yang menyokong pembinaan Menara Warisan ini.
7. Aku menyokong cadangan pembinaan ini atas dasr peribadi dan pemikiran sendiri, tak terpengaruh dengan mana-mana ideologi. Aku sokong sebab, Menara Warisan ini bakal dibangunkan oleh PNB, iaitu penyimpan duit yang mana penyimpannya nak keuntungan hasil simpanan mereka. Korang nak ke simpan duit kat ASB/ASN or ASW tu tak dapat pulangan? Setahu aku, setakat ini, pulangan pelaburan PNB nie adalah yang paling konsisten pulangannya setakat ini. Ini adalah hasil pelaburan mereka, pelaburan ke atas syarikat-syarikat yang berpotensi.
8. Pembinaan menara ini adalah merupakan salah satu pelaburan yang dilakukan oleh PNB. Pelaburan demi menjaga kepentingan pelabur untuk jangka masa yang panjang. Takkanla PNB nak melabur untuk buat hospital kerajaan, buat jalan raya kat kampung-kampung? Korang nak ke bagi duit pelaburan korang untuk jalankan projek kerajaan semacam ini? Ada pulangan ke kalau buat projek macam ini? Fikir sendirila yer.

9. Sebab kedua aku sokong adalah Menara Warisan ini akan meningkatkan ekonomi Malaysia melalui banyak sektor. Salah satunya adalah pelancongan. Pelancong nie datang kebanyakkannya adalah untuk membuang duit. So, kalaulah mereka melawat Malaysia, banyaklah pendapatan yang mampu negara perolehi secara tidak langsung.
10. Selain pelancongan, dengan adanya Menara Warisan ini, dapatkah anda bayangkan jumlah pekerjaan yang akan dan dapat ditawarkan kepada rakyat Malaysia? Berbanding kalau buat jalan raya @ kemudahan kesihatan. Kalau buat jalan raya, makin ramailah nanti yang berkerja sebagai pengukur jalan nampaknya. Lagipun, menjelang 2015, berapa juta agaknya bakal graduan kan lahir? Siapa nak bagi kerja kat mereka nie? Takkan nak suruh mereka kerja ukur jalan? Betul tak? Menara 100 tingkat tu memang bakal menyelesaikan masalah ini.

11. Sebab lain, berapa banyak peluang perniagaan yang akan dicipta hasil dari pembinaan Menara Warisan ini? Beribu-ribu peluang perniagaan bakal dicipta walaupun semasa pembinaan berlaku. Selepas itu, setelah siap pula, beribu-ribu lagi peluang perniagaan tercipta. Shopping complex, building maintenance, pejabat dan macam2 lagila. Banyak tau. Korang fikirkanla yer.
12. Selain ekonomi dan pelancongan nie, aku beranggapan, dengan pembinaan Menara Warisan ini, secara tak langsung akan membangunkan kawasan persekitarannya. Sebelum ini apa yang korang boleh bayangkan kat kawasan Stadium Merdeka tu? Mesti biasa-biasa jerkan? dan cuba bayangkan kalau selepas pembinaan Menara Warisan ini? Cuba bayangkan kalau jadi macam kawasan sekitar KLCC? Itulah dinamakan kesannya ke atas kawasan sekitar, membangun dan seterusnya memajukan secara tidak langsung.

13. Kos yang ditanggung PNB hanya RM5billion sahaja. Namun kesannya akan memberi negara pembangunan mungkin bernilai puluhan billion ringgit. Ini telah terbukti dengan pembangunan di sekitar KLCC. Hotel, bangunan Exxon Mobil, Public Bank dan banyak lagila. Adakah kerajaan mengeluarkan duit untuk semua ini? Tentulah tidak. Jadi, fikirlah bersama demi kesejahteraan, pembangunan dan kemajuaan negara kita yang tercinta iaitu Malaysia
lain-lain:
lihat di sini..
[ Read More ]

Pengurusan 3R di Malaysia

Posted by Budak Al-Amin - - 2 Celahan







USUL : Pengurusan 3R Di Malaysia

3R: Reuse , Reduce , Recycle

Program Kitar Semula Kebangsaan telah dilancarkan secara rasmi pada 2 Disember 2000 di Pusat Membeli-belah Mid Valley oleh YB Menteri Perumahan Dan Kerajaan Tempatan. Pelbagai pihak turut terlibat dalam program ini seperti Pihak Berkuasa Tempatan, Syarikat Konsesi, Pertubuhan Bukan Kerajaan (NGO), Syarikat swasta, Institut Pengajian Tinggi, sekolah dan sebagainya.

Kementerian Perumahan dan Kerajaan Tempatan (KPKT) telah menetapkan bahawa 11 November pada setiap tahun merupakan Hari Kitar Semula Kebangsaan. Pada masa kini , kadar kitar semula di Malaysia ialah pada kadar 5%. Kadar ini adalah rendah jika dibandingkan dengan negara-negara maju seperti negara German ( 74 % ), Belgium ( 71 % ), Austria ( 67 % ) dan Belanda ( 66 % ). Kementerian Perumahan Kerajaan Tempatan telah mensasarkan pencapaian kadar kitar semula di Malaysia pada kadar 22 % menjelang tahun 2020. Bagi memastikan program kitar semula mencapai matlamat yang telah ditetapkan maka pengurusan sisa pepejal yang menekankan konsep dan amalan 3R perlu dilaksanakan dengan berkesan.  




Pengurangan sisa pepejal melalui penerapan 3R iaitu Reduce (Pengurangan), Reuse (Penggunaan Semula) dan Recycle (Kitar Semula) merupakan Teras 1 dalam Dasar Pengurusan Sisa Pepejal. Elemen 3R juga merupakan sebahagian daripada Hirarki Sisa Pepejal. Penerapan amalan 3R di kalangan masyarakat secara tidak langsung dapat mengurangkan penghasilan sisa pepejal daripada dilupuskan ke tapak pelupusan.


Pengurangan:
  • Memilih bahan yang digunakan dengan bijak bagi mengurangkan jumlah sisa pepejal yang dihasilkan.

    Penggunaan semula:
  • Aktiviti menggunakan semula bahan atau sebahagian daripada bahan yang mana masih boleh digunakan lagi.

    Kitar semula:
  • Memungut dan mengasingkan sisa pepejal bagi maksud menghasilkan keluaran.

    Pengurangan penghasilan sisa pepejal dapat dicapai melalui kaedah yang efektif dengan memfokuskan kepada 3R yang pertama iaitu, “pengurangan” diikuti “penggunaan semula” dan akhirnya “kitar semula”. 


Apakah yang kita boleh lakukan untuk 3R

PENGURANGAN

Fikir Dulu Sebelum Buang

Banyak barang yang dianggap sebagai sisa boleh digunakan untuk tujuan lain. Jadi pengurangan sisa boleh dilakukan dengan mempelbagaikan penggunaan.
Cadangan:
  • Beli barangan secara pukal bagi meminimumkan bahan yang digunakan untuk tujuan pembungkusan.
  • Beli bahan minuman seperti kopi, gula, krimer dalam kuantiti yang banyak dan bancuh dalam bekas yang boleh diguna semula.
  • Guna napkin atau tuala meja yang boleh digunakan semula bagi menggantikan tuala pakai buang.
  • Apabila berpindah rumah, jual barang yang tidak mahu digunakan lagi di pasar lambak.
  • Minimumkan penggunaan kertas dengan menggunakan kedua-dua belah halaman kertas apabila menggunakan mesin fotokopi.
  • Edarkan dokumen seperti laporan atau memo dalam bentuk mel elektronik.
  • Mengoptimakan pembungkusan barangan yang dibeli ke dalam beg plastik.

PENGGUNAAN SEMULA

Antara barang yang boleh digunakan semula :
  • Tin kopi dan bekas keju sebagai bekas simpanan.
  • Gunakan belakang kertas atau belakang sampul surat sebagai catatan nota.
  • Simpan lebihan makanan di dalam bekas daripada menggunakan bungkusan kertas atau kertas aluminium.
  • Gunakan pakaian lama sebagai kain buruk untuk membersihkan kotoran daripada menggunakan kertas tisu.
  • Adakan jualan garaj atau mendermakan pakaian, buku atau anak patung yang tidak digunakan lagi.
Cara-cara untuk menggunakan semula
  • Gunakan cawan kopi yang tahan lama.
  • Gunakan kain lampin atau tuala.
  • Isian semula botol.
  • Menderma majalah lama atau peralatan lebihan.
  • Guna semula kotak.
  • Gunakan balang kosong untuk menyimpan makanan.
  • Membeli pen dan pensil isian semula. 





KITAR SEMULA
Sekiranya anda tahu bagaimana untuk mengitar semula, ianya akan menjadi lebih mudah dan senang. Langkah awal kitar semula yang efisien adalah dengan mengetahui jenis barang yang dibeli dan cara untuk mengitarnya semula.

Kitar semula mengikut jenis barang
Banyak barang yang boleh dikitar semula contohnya kertas, plastik, logam dan kaca. Barangan lain seperti perabot, barangan elektrik, bahan binaan dan kenderaan juga boleh dikitar semula tetapi masyarakat kurang peka untuk memulakannya. Beli produk yang boleh dikitar semula Jika membeli barang di pasar raya, kita harus membeli barang dalam bekas yang boleh dikitar semula seperti tin, bekas plastik dan bekas kaca. Beli produk yang di buat daripada bahan kitar semula Anda boleh mengetahui sesuatu produk itu mesra pengguna daripada label produk tersebut. Elakkan dari membeli barangan yang merbahaya Produk yang mengandungi bahan berbahaya sukar untuk dikitar semula. Salah satu cara untuk mengatasi masalah ini adalah dengan tidak membeli produk yang mengandungi bahan-bahan toksik.
Tong kitar semula dan pusat pengumpulan Kenalpasti lokasi tong kitar semula atau pusat pengumpulan yang berhampiran dengan kawasan anda bagi memudahkan penghantaran barangan kitar semula.

Data Kutipan Kitar Semula
    
Bil
Negeri
Jumlah
1
PERLIS
0
2
KEDAH
0
3
PULAU PINANG
32
4
PERAK
6
5
SELANGOR
59
6
NEGERI SEMBILAN
5
7
MELAKA
3
8
JOHOR
12
9
PAHANG
1
10
TERENGGANU
2
11
KELANTAN
5
12
SABAH
3
13
SARAWAK
10
14
WILAYAH PERSEKUTUAN
27
Jumlah Keseluruhan
165




Bilangan Tong Kitar Semula , Bilangan Pusat Pengumpulan Di Seluruh Malaysia









 Bil
Negeri
Bilangan Tong
Pusat Pengumpulan
1
PERLIS
30
5
2
KEDAH
144
59
3
PULAU PINANG
71
20
4
PERAK
532
92
5
SELANGOR
343
55
6
NEGERI SEMBILAN
35
53
7
MELAKA
27
30
8
JOHOR
519
97
9
PAHANG
260
83
10
TERENGGANU
0
0
11
KELANTAN
0
0
12
SABAH
166
47
13
SARAWAK
243
56
14
WILAYAH PERSEKUTUAN
100
2
Jumlah Keseluruhan
2,470
599



                                                  



    


Segala kekurangan atau kesalahan tolong ditegur
Syukran

Amanah Terlaksana :: Abang Ahmad ::



[ Read More ]

Sisa Elektrik dan Elektronik : Penguatkuasaan Undang-Undang Jawapannya

Posted by casa minda crew - - 1 Celahan

USUL: Sisa Elektrik dan Elektronik:Penguatkuasaan undang-undang jawapannya.

Elektrik: Satu bentuk tenaga yang digunakan untuk menghasilkan cahaya,kepanasan dan lain-lain.

Elektronik: Penggunaan alat yang dibina (dijalankan)dengan kaedah(prinsip) teknologi elektron.


PUNCA SISA ELEKTRIK dan ELEKTRONIK:

Menurut International Telecommunication Union (ITU), jumlah pelanggan telefon bimbit di seluruh dunia pada tahun 2009 ialah sebanyak 4.6 billion dan angka ini dijangka melebihi 5 billion pada tahun 2010. Hampir 15 billion bateri telefon bimbit dijual setiap tahun. Di Eropah dianggarkan sebanyak 100 juta telefon bimbit dilupuskan setiap tahun dan secara purata pengguna menukar telefon bimbit setiap 18 bulan. Menurut Suruhanjaya Komunikasi dan Multi Media (SKMM), 6.22 juta rumah tangga (households) memiliki television pada tahun 2009. Sebanyak 96% rumah tangga di Semenanjung Malaysia mempunyai television manakala peratusan di Sabah dan Sarawak ialah 88%. Di samping itu, 80% lagi rumah tangga memiliki radio. Pada tahun 2009, SKMM juga mendaftarkan 30.4 juta telefon bimbit iaitu, 24.1 juta telefon bimbit pra-bayar dan 6.3 juta pasca bayar.

Industri elektrik dan elektronik menerajui sektor industri Malaysia dengan menyumbang sebahagian besar kepada keluaran, eksport dan gunatenaga perkilangan negara. Pada 2006, keluaran kasar industri ini berjumlah RM214.9 bilion, manakala eksport produk elektrik dan elektronik adalah sebanyak RM282.2 bilion atau 61.7 peratus daripada jumlah eksport perkilangan. Industri berkenaan telah mewujudkan 397,553 peluang pekerjaan dan menyumbang 36.6 peratus kepada keseluruhan gunatenaga dalam sektor perkilangan.
Pada masa ini, industri elektronik Malaysia berjaya membina keupayaan dan kemahiran yang signifikan bagi mengeluarkan rangkaian meluas peranti semikonduktor, barangan elektronik pengguna lebih canggih dan produk teknologi maklumat dan komunikasi (ICT).

Sikap pengguna kurang mengambil cakna tentang pembuangan sisa elektrik dan elektronik. Lazimnya sisa buangan ini tidak dikitar semula atau dihantar ke mana-mana tempat pelupusan e-waste yang berhampiran.Selain pengguna, pihak industri dan kerajaan harus mengalakkan satu standard untuk menyelaraskan penggunaan elektrik dan elektronik. Maksudnya, komponen- komponen, aksesori, dan bahan gantian bagi pelbagai barangan elektronik boleh diseragamkan supaya ianya boleh digunakan untuk pelbagai kegunaan.Sebagai contoh, satu alat kawalan jauh yang digunakan oleh pengguna di rumah untuk menonton televisyen boleh digunakan juga untuk memainkan alat- alat elektronik yang lain seperti pemain cakera, radio dan sebagainya.Ini akan mengurangkan seseorang pengguna itu untuk membeli pelbagai alat kawalan jauh untuk setiap alat elektronik yang digunakan.Satu pengecas boleh digunakan untuk mengecas telefon bimbit dan juga komputer riba. Ini akan membantu pengguna dari berbelanja lebih, mengurangkan kesusahan membawa alat-alat ini ke mana sahaja dan mengurangkan sisa elektronik.

Langkah Kerajaan:

Mengadakan program kitar semula. Mewujudkan kemudahan E-waste pada 5 ogos 2005 bagi menguruskan sisa barangan elektrik dan elektronik.

Mengkaji untuk menggubal peraturan(take back policy). Mengalakkan semua pengeluar atau pengimport untuk mengambil kembali barangan elektronik yang telah luput untuk dikitar semula atau dilupuskan secara selamat.
Mengadakan perjanjian antarabangsa. Perjanjian Basel telah ditandatangani pada tahun 1989 bagi mengatasi masalah eksport dan import buangan elektronik secara haram ke negara ini.
Memantau pengeluaran lesen.: Memastikan setiap syarikat yang menggunakan komponen elektrik dan elektronik mematuhi kod sw110,Peraturan Peraturan Kualiti Sekeliling(Buangan Terjadual) 2005 dalam menguruskan sisa pembuangannya.
Mengenakan tindakan undang-undang. Di bawah seksyen 34B, Akta Kualiti Alam Sekeliling 1974,mahkamah telah menjatuhkan hukuman kepada mana-mana pihak yang melupuskan E-waste secara haram di negara ini

STATISTIK/FAKTA KES
Setiap tahun dianggarkan sebanyak 50 juta tan buangan elektronik dibuang sebagai bahan sisa pepejal di seluruh dunia. Pertubuhan Bangsa Bangsa Bersatu melaporkan 5 peratus daripada jumlah sisa perbandaran terdiri daripada buangan elektronik. Lambakan buangan elektronik ini sebenarnya boleh membawa implikasi yang besar terhadap manusia dan alam sekitar. Ia merupakan suatu cabaran kepada pengurusan sisa pepejal samaada diperingkat lokal mahupun global.

Amerika Syarikat, Kesatuan Eropah dan China adalah antara pengeluar bahan buangan elektronik yang tertinggi di dunia. Pada tahun 2007 sahaja di AS terdapat lebih kurang 700 juta komputer usang yang sedia untuk dilupuskan sebagai bahan sisa pepejal. Sementara itu negara China dilaporkan mengeluarkan 1 juta tan buangan elektronik setahun dan negara Kesatuan Eropah menjana lebih kurang 8.7 juta tan buangan elektronik setahun.

Dalam konteks Malaysia penggunaan peralatan elektronik turut bertambah seiring dengan pertambahan penduduknya. Statistik menunjukan sejak tahun 1999 hingga 2003 jumlah komputer yang digunakan telah meningkat sebanyak 2 kali ganda iaitu daripada 1.8 juta kepada 4.18 juta. Sementara itu penggunaan telefon bimbit meningkat sebanyak 4 kali ganda daripada 2.7 juta pada tahun 1999 kepada 11.12 juta pada tahun 2003.

Selain itu peralatan elektronik yang digunakan oleh penduduk Malaysia menunjukan angka yang agak tinggi. Iaitu pada tahun 2003 bagi TV ialah 4.5 juta, radio 9.4 juta dan peti sejuk sebanyak 3.5 juta. Kesemua barangan ini bakal menjadi bahan buangan apabila sampai ke penghujung hayatnya. Pada tahun 2004 adalah dianggarkan sebanyak 380,000 hingga 430,000 tan buangan elektronik dikeluarkan oleh negara ini. Persoalanya apakah kita telah bersedia untuk menguruskan lambakan pertambahan buangan elektronik ini pada masa hadapan?

Sememangnya pengurusan buangan sisa pepejal di Malaysia pada ketika ini amat mencabar dan seringkali menjadi isu nasional. Kebanyakan tapak pelupusan sampah di Malaysia kini mempunyai hayat tampungan yang semakin berkurangan. Ini disebabkan oleh jumlah penjanaan bahan sisa pepejal dan pertambahan penduduk yang semakin meningkat. Pada ketika ini dianggarkan 18,000 tan sisa pepejal dihasilkan setiap hari di seluruh Malaysia. Di Kedah misalnya, sehingga tahun 2006, terdapat lebih kurang 11 buah tapak pelupusan sisa pepejal dan 50% daripadanya mempunyai jangka hayat tidak lebih daripada 4 tahun.

Antara isu yang seringkali timbul mengenai pengurusan tapak pelupusan sisa pepejal adalah aspek penempatan dan rekabentuknya yang tidak menepati spesifikasi kejuruteraan dan tidak menerapkan konsep mesra alam. Hal ini telah mengundang pelbagai kesan buruk terhadap persekitaran seperti bau busuk dan pelepasan air larut resap dari tapak pelupusan sehingga menjejaskan kualiti air sungai dikawasan yang berhampiran.

Dalam konteks buangan elektronik pula, ia memerlukan suatu sistem pengurusan yang agak kompleks dan berbeza dengan pengurusan sisa pepejal harian. Sejak tahun 1990 Kesatuan Eropah telah melarang pelupusan buangan elektronik bersama dengan sisa pepejal harian.
Terdapat dua sebab utama mengapa buangan elektronik perlu di urus secara sistematik. Sebab yang pertama adalah buangan elektronik mengandungi bahan kimia berbahaya yang boleh memudaratkan kesihatan manusia dan alam sekitar. Terdapat lebih kurang seribu jenis bahan kimia yang terdapat dalam buangan elektronik. Ini termasuklah beberapa jenis logam berat yang boleh membawa kesan toksik kepada manusia seperti plumbum, raksa dan kadmium. Buangan elektronik juga mengandungi Polychlorinated biphenyls (PCBs) yang boleh membawa kesan karsinogenik kepada manusia.

Kajian yang dibuat oleh Basel Action Network (BAN) daripada sejumlah 500 juta komputer di dapati mengandungi 2.8 bilion kg plastik, 716.1 juta kg plumbum dan 286,700 kg raksa. Secara puratanya setiap sebuah monitor komputer mempunyai 6 % plumbum yang kebanyakanya terdapat dalam kaca tiub sinar katod (CRT).
Amanah Terlaksana :: Khadijah Idris :: Anda Bila lagi ?
[ Read More ]

Krisis Ekonomi Mengancam Keselamatan Produk

Posted by Aheed Razlan - - 0 Celahan



USUL: Krisis ekonomi mengancam keselamatan produk

KRISIS EKONOMI: Sesuatu keadaan apabila berlaku masalah kegawatan ekonomi Negara   yang menimbulkan pelbagai masalah dalam Negara akibat ketidakstabilan dalam isu ekonomi.

Malaysia telah melalui beberapa fasa Krisis ekonomi dunia pada bermula 1987 dan seterusnya.

Krisis mata ekonomi telah menurunkan nilai mata wang Malaysia ke paras yang paling rendah dalam dua dekad yang lepas (Jadual 3). Nilai pertukaran RM/US telah menurun daripada 2.7 pada tahun 1988 kepada 3.89 dalam 1997 (penurunan sebanyak 30%). Penurunan kadar pertukaran membawa beberapa implikasi penting kepada ekonomi. Kesan krisis ini keatas beberapa pembolehubah ekonomi dibincangkan selanjutnya.

Kesan Krisis Ekonomi Malaysia :

Krisis kewangan yang mula-mula melanda di Negara Thai turut dirasai oleh Malaysia pada kemudiannya. Ketidakstabilan dalam kadar pertukaran asing telah menyebabkan negara-negara yang tidak mempunyai rizab asing yang kukuh tidak mampu mempertahankan nilai matawang mereka dalam pasaran spekulasi. Pada 2 Julai 1997, kerajaan Thai membiarkan nilai Baht merosot dan begitu juga dengan kerajaan Indonesia yang mengumumkan kejatuhan nilai Rupiah yang mendadak pada 11 Julai 1997. 

Pada permulaan krisis ini, Malaysia cuba mengekalkan nilai ringgit terhadap matawang asing. Bagaimanapun, langkah ini tidak kekal lama memandangkan ia melibatkan kos yang tinggi. Di antara tempon 14 Julai 1997 hingga 7 Januari 1998, nilai ringgit telah jatuh dari RM2.50 terhadap US$1 kepada RM4.88 terhadap US$1. Tahun 1998 memperlihatkan kesan krisis ke atas ekonomi Malaysia. Pertumbuhan KDNK merosot dari sekitar 7 peratus pada tahun 1997 kepada sekitar negatif 7 peratus pada tahun 1998. Ekonomi negara berada dalam kedudukan yang lemah memandangkan sektor korporat mengalami kesukaran dalam mendapatkan kredit dan pada masa yang sama mengalami peningkatan hutang yang semakin tinggi.
Pengeluaran ouput adalah rendah di semua sektor yang utama dan perbelanjaan pengguna juga adalah lemah. Projek infrastruktur yang besar yang berjumlah lebih daripada RM60 billion seperti Bakun hydro-electric dam, Northern Region International Airport, Highland Highway dan Kuala Lumpur Linear City terpaksa ditangguhkan. Di bawah pengukuran belanjawan yang ketat, menteri-menteri dan pegawai kerajaan menghadapi potongan gaji.

Dari segi Imbangan Pembayaran, kejatuhan nilai Ringgit meningkatkan jumlah eksport dan mengurangkan jumlah import. Secara tidak langsungnya, ia mengurangkan saiz defisit dalam akaun semasa. Bagi sesetengah produk seperti minyak petroleum yang diniagakan dalam nilai US dollar, kita menampakkan satu peningkatan yang mendadak dalam hasil pendapatan negara dalam nilai Ringgit. Sebahagian besar daripada barangan eksport Malaysia terdiri daripada barang industri dan ia telah menyumbang kepada 80 peratus daripada jumlah eksport negara. Bagaimanapun, faedah yang dinikmati daripada barangan eksport ini adalah terhad walaupun nilai Ringgit adalah rendah. Skel pengeluaran yang sederhana menyebabkan banyak firma tidak sempat mengambil kesempatan yang sedia ada untuk meningkatkan outputnya dan dieksport walaupun mereka telah beroperasi pada tahap yang sepenuhnya.

Kebanyakan pengimport asing menghendaki pengeluar tempatan memberikan diskaun atas barangan yang diimport oleh mereka. Jadi, ini mengakibatkan kejatuhan dalam nilai barangan eksport negara Malaysia. Tambahan pula, disebabkan kos ke atas barangan import telah meningkat dan sebahagian daripada barangan import ini merupakan barangan pertengahan untuk dijadikan barangan eksport, keadaan ini telah mengurangkan keuntungan pengeluar Malaysia. Kenaikan harga dalam barangan import turut meningkatkan harga barangan pengguna secara keseluruhan. Kesannya, pendapatan isirumah berkurangan dan ini menurunkan kuasa membeli penduduk Malaysia.

Ekonomi terlampau bergantung kepada sistem perbankan untuk mendapat dana. Dalam sektor perbankan, walaupun berlakunya penurunan dalam pertumbuhan deposit, namun aktiviti pinjaman masih diteruskan. Ini menyebabkan risiko sistematik tinggi dan berlaku funding mismatch kesan daripada fenomena lend long (pinjaman jangka panjang) serta borrow short (deposit jangka pendek) oleh bank. Pada September 1997, sektor perbankan dikatakan mengalami liabititi eksternal sebanyak RM6 billion.

Kejatuhan dalam pasaran stok dan matawang menyebabkan pelabur asing kehilangan keyakinan untuk melaburkan modal di Malaysia. Malahan pelabur-pelabur yang sedia ada telah membawa keluar duit Ringgit untuk disimpan di bank-bank luar. Dalam keadaan yang kekurangan sumber untuk memberikan pinjaman kepada pihak awam, kadar bunga terpaksa ditolak ke tahap yang tinngi. Bank Negara cuba mengelakkan kenaikan kadar bunga dengan menurunkan syarat nisbah rizab dan pada masa yang sama, mencurahkan sebahagian daripada rizab wang ke dalam pasaran wang domestik. Secara tidak langsungnya, dikatakan usaha kerajaan dalam mempertahankan kenaikan kadar bunga telah menyebabkan sistem perbankan meningkatkan pergantungannya ke atas pinjaman asing jangka pendek. Walaupun kerajaan mengatakan hutang luar Malaysia adalah antara yang terendah di negara Asia yang dilanda krisis kewangan, namun, harus diingat bahawa hutang dalaman Malaysia pula adalah antara yang tertinggi di rantau Asia. 

Kesan Krisis Ekonomi Terhadap Isu Sosial

(i) Kesan Ke Atas Kemiskinan

Di Malaysia pula, kerajaan mengumumkan bahawa masalah kemiskinan (headcount measure) meningkat pada tahun 1998 sebagai kesan peningkatan pengangguran dan inflasi. Pada 1998, sejumlah 7.6% populasi (termasuk bukan warganegara) berada di bawah garis kemiskinan rasmi berbanding 6.8% pada 1997. Jumlah isirumah miskin meningkat dari 346,000 pada 1997 kepada 394,000 pada 1998. Kerajaan mempersoalkan bahawa "majoriti isirumah miskin baru adalah dari kawasan bandar di mana kesan retrenchment, pengangguran dan inflasi adalah lebih menonjol" (Kerajaan Malaysia, 1999:64). Sumber yang sama mempersoalkan bahawa ketidakseimbangan pendapatan keseluruhan meningkat sedikit pada 1998 kerana kesan krisis ekonomi adalah lebih besar ke atas pendapatan orang bandar berbanding pendapatan orang luar bandar. 

Masalah kemiskinan ini bertambah serius dengan kenaikan harga barangan dalam negeri. Ia berlaklu akibat kenaikan kos import barang perantaraan. Kenaikan harga pengguna ini seterusnya menyebabkan kejatuhan pendapatan isirumah dan upah sebenar. Pengguna yang menjangkakan pendapatan yang rendah ini akan menangguh niat mereka untuk membeli rumah, kereta dan barangan lain yang tinggi harganya.
Kajian implikasi krisis ekonomi ke atas kemiskinan ini pada 1998 menegaskan bahawa kebanyakan peningkatan jumlah di bawah garis kemiskinan di Malaysia disebabkan oleh peningkatan pengangguran dan merupakan faktor utama masalah ini (Lee 1998: Jadual 2.5; lihat juga Ahmed 1999).

(ii) Kesan Ke Atas Gunatenaga

Kesan negatif krisis ke atas output menyebabkan masalah gunatenaga turut berubah. Lee (1998:37-8) telah menegaskan beberapa isu utama. Pertama, pada pertengahan 1990-an, penggunaan buruh adalah berbeza antara Malaysia dan Indonesia. Di Malaysia, lebih 70% gunatenga buruh adalah pekerja. Nilai perbandingan Malaysia dengan Indonesia adalah 29% (Lee 1998: Rajah 2.1).

Kedua, ia berkenaan penambahan pengangguran berikutan krisis itu. Pada pertengahan 1990-an, pengangguran terbuka di Malaysia adalah sangat rendah dan terdapat kekurangan buruh secara meluasnya dalam ekonomi. Berikutan krisis ekonomi, kerajaan telah mengurangkan perbelanjaan Kerajaan Persekutuan sebanyak 2%, menangguhkan pelaksanaan projek besar dan mengkaji semula pembelian barangan luar negara oleh agensi awam. Tindakan ini menyebabkan ramai orang menganggur dan ini termasuk projek besar Bakun di Sarawak yang dihentikan pelaksanaannya. Peluang pekerjaan semakin berkurangan. Banyak kilang-kilang kecil terpaksa ditutup kerana tidak berupaya meneruskan urusniaga. Malah, sejumlah besar pekerja-pekerja bank turut diberhentikan perkhidmatan mereka kerana bank tidak berupaya menampung kos upah yang dianggap sebagai beban semasa krisis melanda. Pengangguran meningkat dari 229.7 ribu orang (2.7%) pada 1997 kepada 564.2 ribu orang (6.4%) pada 1998.
Dalam aspek yang lain pula, banyak pekerjaan terutamanya buruh murah tidak mahir mula dilakukan oleh pekerja-pekerja asing dan kerajaan membutakan mata kepada sejumlah pekerja-pekerja tanpa izin (sekitar 800,000 orang) dari negara-negara jiran. Kebanyakan pekerjaan baru diwujudkan oleh sektor pembuatan, pembinaan, perniagaan runcit dan perkhidmatan lain di kawasan kawasan bandar atau separa bandar. Bagi Malaysia, pengangguran terbuka juga dilaporkan telah bertambah. Berdasarkan nilai rasmi, ia mencecah 5.2% pada 1998 (Lee 1998: Jadual 2.2).

(iii) Kesan Ke Atas Pendidikan Dan Kesihatan

Penekanan dan kebimbangan turut disalurkan ke atas kesihatan rakyat dan persekolahan berikutan krisis ekonomi ini. Kebanyakan keluarga yang menghadapi penurunan dalam pendapatan isirumah benar akan mengurangkan penyertaan anak-anak mereka dari bidang akademik. Pada masa yang sama, dengan pendapatan yang berkurangan, mereka turut mengurangkan penggunaan kemudahan kerajaan dan swasta dan ini menurunkan standard kesihatan rakyat.

Bagi kes Malaysia, pendidikan dan kesihatan juga menerima kesannya yang tersendiri. Pada awal 1990-an, perbelanjaan kerajaan ke atas pendidikan melebihi 4% dari KDNK (Booth 1999d: Jadual 6). Cabaran terbesar kerajaan ialah untuk mengekalkan ataupun meningkatkan tahap perbelanjaan ini untuk melaksanakan polisi seperti yang telah dicadangkan berikutan krisis ini. Akibat krisis ekonomi, kerajaan telah menarik balik banyak program tajaan pendidikan ke luar negeri dan menempatkan mereka di universiti-universiti tempatan. Antara program yang dimansuhkan ialah program TESL berkembar dengan United Kingdom dan New Zealand. Beberapa program profesional seperti perubatan, undang-undang di luar negeri turut dikurangkan untuk menjimatkan kos.
Bagi pelajar-pelajar kolej (golongan keluarga berpendapatan sederhana) twinning-program, mereka tidak dapat melanjutkan pelajaran di luar negeri akibat kesempitan kewangan. Kadar pertukaran ringgit Malaysia dengan nilai mata wang luar negara meningkat dengan tinggi dan ini menyebabkan pelajaran mereka sampai separuh jalan kerana tidak mampu membayar yuran yang begitu tinggi. Biasiawa kerajaan dan swasta turut semakin kecil jumlahnya seperti PTPTN, JPA, yayasan negeri dan lain-lain

STATISTIK/FAKTA KES:
Krisis mata ekonomi telah menurunkan nilai mata wang Malaysia ke paras yang paling rendah dalam dua dekad yang lepas (Jadual 3). Nilai pertukaran RM/US telah menurun daripada 2.7 pada tahun 1988 kepada 3.89 dalam 1997 (penurunan sebanyak 30%). Penurunan kadar pertukaran membawa beberapa implikasi penting kepada ekonomi.

Kadar pertumbuhan KDNK Seperti yang ditunjukkan dalam Jadual 3, kadar pertumbuhan ekonomi negara telah menurun daripada angka antara 7-10% setahun kepada 4.8% setahun akibat masalah deflasi krisias kewangan tadi. Penguncupan ini berlaku kerana pengurangan permintaan dalam negeri. Permintaan dalam negeri menurun kerana (I) kekayaan sektor swasta terhakis dari kejatuhan nilai saham dan nilai aset, (ii) kadar faedah yang tinggi sebelum September 1998, (iii) kesukaran sektor swasta untuk mendapatkan kredit, (iv) keadaan mudah tunai yang ketat, (v) ketidakpastian jangkapendek dan sektor pekerjaan dan (vi) rakan dagangan Malaysia juga mengalami kelembapan ekonomi lantas menjejaskan permintaan luar negri Malaysia (Kementrian Kewangan, 1998).

Imbangan Pembayaran Pada tahun 1990, imbangan keseluruhan mencatat lebihan RM5365 juta. Namun di tengah kepesatan ekonomi pad awal 1990an, negara mencatatkan imbangan pembayaran yang negatif iaitu pada tahun 1994-5. Apabila ekonomi dilanda krisis, angka menjadi negatif kerana imbangan akaun semasa dan modal swasta bersih yang juga negatif. Menjelang 1998, imbangan pembayaran telah meningkat menjadi positif kerana akaun semasa yang telah pulih (positif) dan imbangan akaun daganagan dan perkhidmatan yang positif setelah berada di tahap negatif selama 8 tahun (1990-97).

Jadual 3: Pembolehubah Ekonomi Malaysia 1990-98

Tahun
Pertumbuhan
KDNK
Pertukaran
Wang Asing
(RM/US)
Imbangan Pembayaran
(RM juta)
KLSECI
1990
9.4
2.6980
5365
505.92
1991
8.0
2.7235
3427
556.22
1992
7.8
2.6065
16744
642.96
1993
8.0
2.7010
29239
1275.32
1994
9.2
2.5578
-8262
971.21
1995
9.5
2.5405
-4403
995.17
1996
9.5
2.5265
6245
1237.96
1997
7.8
3.8900
-10891
594.44
1998
4.8
3.8000
26763
t.m.

Sumber: Bank Negara Statistics, pelbagai tahun.
Kadar Perukaran RM Kadar pertukaran RM/US telah menunjukkan perubahan yang ketara dalam jangka waktu krisis (Jadual 4). Kadar pertukaran RM/US mencapai tahap yang paling rendah pada Ogos 1997 apabila ia mencapai 4.79. Kadar pertukaran ini terus berubah sepanjang tahun 1998 sehingga kerajaan mengambil keputusan untuk menetapkan kadar pertukaran tetap pada RM/US pada RM1=AS$0.2632 mulai September 1998.
Jadual 4: Kadar Pertukaran RM/US
(Januari 96-Disember 1998)

Bulan
1996
1997
1998
Januari
2.56
2.49
4.54
Februari
2.55
2.48
3.67
Mac
2.54
2.48
3.64
April
2.49
2.51
3.73
Mei
2.50
2.51`
3.87
Jun
2.49
2.52
4.17
Julai
2.49
2.64
4.14
Ogos
2.49
2.96
4.22
September
2.51
3.20
3.8
Oktober
2.53
3.44
3.8
November
2.53
3.50
3.8
Disember
2.53
3.89
3.8

Sumber: Kem. Kewangan (1998): Laporan Ekonomi 1998/99 http://www.bnm.gov.my/pub/msb/latest/v-06.pdf

KLSECI KLSECI mengukur prestasi 100 saham dalam pasaran. Ia mewakili prestasi pasaran saham dan sebagai petunjuk kepada prestasi ekonomi negara secara keseluruhan. Setelah ekonomi Malaysia mengatasi krisis 1987-88, KLSECI telah pulih mencapai tahap 1275 pada tahun 1992 dan tahap ini dipertahankan sehingga tahun 1996 ((Jadual 3). Semasa krisis indeks ini menjunam kepada 261 pada bulan September 1998. Nilai saham telah menurun 70% iaitu daripada RM463 juta kepada RM141 diakhir 1998.
Pengeluaran Pengeluaran sektor utama ekonomi turut terjejas disebabkan oleh permintaan yang berkurangan, penawaran yang berlebihan dan juga kekangan penawaran. Dalam Jadual 5, nyata sektor utama ekonomi seperti pertanian, pembuatan, perkilangan, dan pembinaan mengalami penurunan nilai pengeluaran. Sektor pembinaan menurun dengan ketara sekali, dengan penurunan sebanyak –19.2% pada tahun 1998. Perngeluaran industri berorientasikan pasaran dalam negeri – logam, gelas dan produk logam asas – mencatatkan penurunan. Begitu juga industri-industri lain.

Jadual 5: KDNK Malaysia Mengikut Sektor 1992-99
(RM juta)

Butir
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999
Pertanian,perhutanan & perikanan
15531
(4.7)
16205
(4.3)
16047
(-1.0)
16231
(1.1)
16584
(2.2)
16804
(1.3)
15813
(-5.9)
16421
(3.9)
Perlombonagn & Kuari
8075
(1.6)
8039
(-0.4)
8241
(2.5)
8979
(9.0)
9381
(4.50
9475
(1.0)
9399
(-0.8)
9517
(1.30)
Perkilangan
26859
(10.5)
30324
(12.9)
34842
(14.9)
39790
(14.2)
44684
(12.2)
50270
(12.5)
67354
(-5.8)
47809
(1.0)
Pembinaan
3619
(1.7)
4023
(11.2)
4589
(14.1)
5385
(17.3)
6150
(14.2)
6732
(9.5)
5439
(-19.2)
5002
(-8.0)
Elektrik, gas dan air
1931
(13.8)
2176
(12.7)
2474
(13.7)
2797
(13.0)
3134
(12.1)
3543
(13.0)
3791
(7.0)
4064
(7.2)
Pengangkutan, penyimpanan
& perhubungan
6481
(6.6)
6921
(6.8)
7776
(12.4)
8852
(13.8)
9711
(9.7)
10530
(8.4)
10835
(2.9)
11160
(3.0)
Perdagangan borong & runcit 
hotel dan restauran
11190
(11.1)
12428
(11.1)
13427
(8.0)
14781
(10.1)
16163
(9.4)
17290
(7.0)
17047
(-1.4)
17126
(0.5)
Kewangan, insurans, hartanah & perkhidmatan perniagaan
9644
(10.4)
10650
(10.4)
11713
(10.0)
12939
(10.5)
14825
(14.6)
16240
(9.5)
16911
(4.1)
17615
(4.2)
Perkhidmatan kerajaan
9201
(4.9)
10073
(9.5)
11022
(9.4)
11454
(3.9)
11931
(4.2)
12654
(6.1)
12958
(2.4)
13276
(2.5)
Perkhidmatan lain
1983
(8.3)
2146
(8.2)
2298
(7.1)
2478
(7.8)
2687
(8.4)
2880
(7.2)
2923
(1.5)
2970
(1.6)
Tolak: Bayaran
Perkhidmatan Bank
5376
(11.9)
6411
(19.3)
7381
(15.1)
8503
(15.2)
10032
(18.0)
11498
(14.6)
12280
(6.8)
13378
(8.9)
Tambah: Cukai Import
3728
(7.8)
4043
(8.4)
4927
(21.9)
5090
(3.3)
5402
(6.1)
5765
(6.7)
3747
(-35.0)
3755
(0.2)
KDNK pada harga pasaran
92866
100617
109976
120272
130621
140684
133939
135338
Nota: Angka untuk 1998 dan 1999 adalah anggaran.
Sumber: Kem. Kewangan, Laporan Ekonomi 1998/99.
berorientasikan eksport seperti separa konduktor, wayar dan kabel, tekstil, kasut dan keluaran kayu turut menurun. Tetapi keluaran seperti telivisyen dan keluaran getah merekodkan permintaan eksport yang tinggi. Kegiatan pembinaan menjadi lembap keranan hakisan kekayaan penduduk disebabkan harga saham yang rendah, kesulitan mendapat kredit dan kadar faedah yang tinggi. Kesemua faktor ini menjejaskan keseimbangan penawaran dan permintaan hartanah

Kesan Krisis Ekonomi Terhadap Keselamatan Produk

Definisi Keselamatan Produk : Kadar laku sesuatu produk itu, apabila berlaku krisis eknomi dunia, maka harga produk semakin meningkat. Dalam masa yang sama, ada juga pihak yang mengambil kesempatan untuk menaikkan harga barangan. Ini menyebabkan kadar laku sesuatu produk itu semakin menurun kerana orang ramai akan membeli barangan yang lebih murah bergantung kepada kemampuan mereka.

Harga Barangan Menaik kerana krisis ekonomi yang berlaku menyebabkan pihak peniaga tidak mampu untuk menampung kos barangan dengan harga yang lama. Tidak kurang pula ada yang mengambil kesempatan menaikkan harga dengan ekstrem bagi meraih keuntungan yang banyak.

Kadar Laku Barangan Menurun kerana harga barangan yang mahal menyebabkan sesuatu produk itu kurang laku. Di samping itu, pihak yang berniaga akan menaikkan harga barang yang menyebabkan pengguna mencari barangan yang lebih murah. Bahkan, ada kilang barangan yang tidak laku terpaksa tutup kerana tidak mampu menghadapi situasi krisis ekonomi.  

Pengangguran Meningkat kerana kilang barangan yang ditutup sebelumnya memberikan faedah kepada penyediaan kerja. Apabila ditutup, maka pekerja-pekerja akan kehilangan kerja lantas menganggur. Oleh itu, kadar pengangguran meningkat. Selain itu, status kerja meningkat kerana semakin banyak pekerjaan yang memerlukan ijazah atau kelulusan yang lebih tinggi untuk memperoleh kerja.

Lain-lain : Krisis Ekonomi Dunia 2008

Amanah Terlaksana :: Ahmad Mujahid :: 

[ Read More ]

Isu Terkini